Biegunka u psa – jak sobie z nią radzić?

Kiedy widzisz, że pies staje się niespokojny, nerwowo porusza się przy drzwiach wyjściowych i pospieszając Cię, spogląda przejętym wzrokiem, możesz być pewien, że czeka Cię sprawna wycieczka na zewnątrz. Problemy trawienne mogą sprawiać, że zwierzę szybko dyszy i popisuje, a z jego jamy brzusznej wydobywają się rozmaite dźwięki. Już na pierwszym trawniku sprawa staje się oczywista, Twojemu psy coś zaszkodziło i zmaga się z biegunką. Co teraz?

Przyczyny powstawania biegunki

Pojawienie się rewolucji w jelitach może przytrafić się każdemu psu, bez względu na jego wielkość, czy rasę oraz wiek. Przyczyn może być naprawdę wiele, poniższe można zaliczyć do tych najpopularniejszych.

Spożycie nieodpowiedniego pokarmu

Być może pies znalazł jakąś przepyszną zdobycz podczas spaceru albo dobrał się do pojemnika z karmą pod Twoją nieobecność i zjadł na raz kilka porcji? Taka niestrawność może pojawić się też po podaniu nieznanych do tej pory smakołyków w szczególności z ludzkiego stołu, najczęściej od rozpieszczającego wujka lub cioci. Biegunki mogą też pojawić się wskutek alergii i nietolerancji pokarmowych na dany produkt.

Nagła zmiana sposobu żywienia lub karmy

Jeśli skończyła Ci się karma i musiałeś poratować się tym, co akurat było dostępne w najbliższym sklepie, to również tu możesz upatrywać się przyczyn pojawienia się biegunki. Raptowna zmiana pokarmów nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem, dlatego poleca się przechodzenie na inny rodzaj karmy nawet przez kilka dni. Wystarczy stopniowo zwiększać jej udział w dotychczasowej porcji i obserwować samopoczucie zwierzęcia.

Wypicie nieświeżej wody i kontakt z toksycznymi substancjami

Być może pies napił się wody z miejskiej fontanny z zamkniętym obiegiem lub stojącego jeziora? Niektóre zbiorniki wodne mogą być zanieczyszczone zlewanymi do nich ściekami albo nawozami z okolicznych pól. Wśród toksycznych środków bywają środki ochrony roślin, które mają za zadanie usunąć wszelkie szkodniki.

Pasożyty, choroby lub reakcja na podane leki

Wystąpienie rozwolnienia może mieć swoją przyczynę również w zaburzeniach funkcjonowania układu pokarmowego, chorobach wątroby lub trzustki. Mogą się do tego również przyczynić wirusy (parwowirusy, rotawirus etc.), grzyby lub bakterie. Jeśli biegunce towarzyszą niepokojące objawy lub jest intensywna, należy ją niezwłocznie sprawdzić u lekarza weterynarii.

Reakcja na silny stres i emocje

Wyjazd na wakacje w zupełnie odmienne od domu miejsce, nowe zapachy i pojawienie się miękkiego piachu pod łapami, mogą wprowadzić zwierzę w stan niemałej euforii skutkującej pojawieniem się luźniejszych odchodów. Również rozłąka z opiekunem lub przeprowadzka do nowego domu może być dla zwierzęcia dużym stresem, który objawi się między innymi rozwolnieniem.

Co robić z psem, który ma biegunkę?

Biegunką nazywamy stan, w którym następuje oddawanie co najmniej 3 luźnych lub wodnistych stolców w ciągu doby. Tak tę przypadłość definiuje WHO. W tym stanie może pojawić się ogólne osłabienie organizmu, bóle brzucha i podwyższona temperatura. Intensywny przebieg rozwolnienia może stanowić nawet zagrożenie życia zwierzęcia. Biegunka powoduje raptowną utratę płynów, przez co odwadnia się cały organizm. Następuje spadek elektrolitów i zaburzenie systemu przyswajania składników odżywczych. W kolejnym etapie niewykluczone staj się uszkodzenie błony śluzowej jelit i tym samym zatrucie. Nadmierna utrata płynów w skrajnych przypadkach może wywołać wstrząs lub posocznicę. Warto od razu przeanalizować co mogło wywołać biegunkę i starać się wyeliminować pokarm lub daną sytuację. Obserwuj psa i zwracaj uwagę na jego zachowanie. Jeśli nie prezentuje on dodatkowych, niepokojących objawów, po prostu zapewnij mu miejsce do odpoczynku, nie forsuj spacerami lub specjalnymi zadaniami. Pamiętaj o świeżej, czystej wodzie oraz zastosuj głodówkę w ilości 12 – 24 godzin.

Co można podać psu z biegunką?

Poza zastosowaniem lekkostrawnej diety możesz podać swojemu psu elektrolity, które są do kupienia w lecznicach oraz wybranych sklepach zoologicznych. Nigdy nie podawaj leków ludzkich na własną rękę. Nie oferuj herbat oraz tabletek, które mają przystopować wystąpienie biegunki. Każde serwowanie leków należy uprzednio skonsultować z lekarzem weterynarii.

Co zrobić, gdy w kale pojawi się krew?

Biegunka może dotyczyć jelita cienkiego lub grubego. Jeśli problem leży po stronie jelita cienkiego, to stolec oddawany jest rzadziej, ale za to w większej objętości. W przypadku jelita grubego odchodów jest niewiele, ale występuje w nich często śluz oraz krew. Do tego pojawiają się bolesne parcia. Jeśli uszkodzona została błona śluzowa, to w kale przypuszczalnie pojawi się krew. Wtedy najważniejszą wskazówką będzie jej kolor, wskazujący na prawdopodobną lokalizację uszkodzenia:
– krew jasnoczerwona (niestrawiona) – jelito cienkie,
– krew ciemnoczerwona (strawiona) – jelito grube.
Zawsze, gdy zauważysz krew w odchodach, powinieneś niezwłocznie skontaktować się z lecznicą.

Co może nasilać wystąpienie biegunki?

Jeżeli Twój pies boryka się z rozwolnieniem, postaraj się po przeprowadzeniu czasowej głodówki, zaproponować mu lekkostrawną dietę. Z całą pewnością nie podawaj toksycznej czekolady ani żadnego z produktów z założenia szkodliwych dla psa, a często stosowanych w okresie tej przypadłości przez ludzi. Zrezygnuj z potęgujących płynne stolce przetworów mlecznych, smakołyków lub owoców.

Kiedy biegunka staje się niebezpieczna?

Oto kilka szczególnie ważnych punktów, na które powinieneś zwrócić baczną uwagę i od razu skonsultować z lekarzem weterynarii:
1. Biegunka u szczenięcia – delikatny, młody organizm jest znacznie bardziej narażony na utratę niezbędnych płynów i łatwiej w jego wypadu o niebezpieczne odwodnienie.
2. Przedłużające się rozwolnienie – jeśli mija jedna, druga doba od wystąpienia biegunki, a stan zwierzęcia nie ulega poprawie.
3. Pojawienie się dodatkowych objawów – niechęć do podejmowania aktywności, znikomy apetyt, gorączka mogą świadczyć o poważniejszych chorobach.