American Staffordshire Terrier – dla przyjaciół Amstaff

Atletyczna sylwetka, naprężone muskuły i czujne spojrzenie. Wzbudza respekt na dzielnicy i sprawia, że wieczorne spacery nie wymagają nerwowego rozglądania się na boki. Energiczny i rezolutny, z przyjemnością pokona z Tobą kolejne, sportowe granice. To jak, gotowy na bliższe poznanie tego tęgiego kumpla, który z chęcią zostanie Twoją bratnią duszą?

Wygląd i pielęgnacja

Wygląd amstaffa można porównać do antycznej rzeźby – proporcjonalna budowa z idealnie podkreślonymi mięśniami. Mimo raczej krępej i zwartej budowy jest zwinny i zwrotny. Wysokość w kłębie zamyka się w granicach 43-48cm, przy czym suki są drobniejsze.  ma szeroką głowę z mocną żuchwą. Nawet policzki u tej rasy podkreślają mocne umięśnienie. Niegdyś uszy kopiowano, obecnie pozostawia się naturalne – zawinięte w tzw. płatek róży. Szczególną uwagę zwraca szeroka i pojemna klatka piersiowa, która sprawia, że przednie kończyny są szeroko rozstawione. Elastyczny chód zapewniają solidne nogi. Pokaźnej budowy pies potrafi osiągnąć wagę od 30 do nawet 40kg.

Ciało amstaffa pokryte jest przylegającym i krótkim włosem, który charakteryzuje się brakiem podszerstka. To sprawia, że może bardziej dotkliwie odczuwać niższe temperatury, warto pomyśleć o przyjemnym żuczku na chłodniejsze dni. Odpowiednio zadbana sierść jest lśniąca i twarda w dotyku. Istnieje duża dowolność w kwestii kolorów jednolitych lub łaciatych. Niepożądana jest jednak biel (powyżej 80% powierzchni ciała), czekoladowa i biała oraz czarna podpalana. Pielęgnacja amstaffa nie jest skomplikowana, ale drobne niczym igiełki, twarde włosy wręcz czekają z uwielbieniem na możliwość wbicia się w ubranie właściciela. Niestety nie są łatwe do usunięcia. Aby pozbyć się ich nadmiaru w kontrolowany sposób, trzeba porządnie przeczesać psa twardą szczotką z włosiem chociaż raz na kilka dni

Historia rasy

We wcześniejszych wiekach w Wielkiej Brytanii odbywały się modne walki, w których wystawiano psy przeciwko bykom lub samym sobie. Wygrana była z jasnych powodów niezwykle mile widziana, więc starano się tak udoskonalić psiego wojownika, aby stał się niepokonany. Do współczesnego wówczas białego teriera dolewano krwi buldogów. To dało początek rozwojowi dziś znanych bardzo dobrze ras: bull terriera, pitbull terriera, boston terriera, stafforshire bull terriera i oczywiście amstaffa. w XIXw. waleczny protoplasta dzisiejszych ras zawędrował do Stanów Zjednoczonych wraz ze swoim okrutnym sportem. Szybko znalazła się grupa wielbicieli tego typu rozrywki i mamiona szansą sporego zarobku rozpoczęła dalsze krzyżówki mające stworzyć psa idealnego. W efekcie powstał pies większy i bardziej zwrotny. Zła opinia psa do walk nie podobała się wszystkim hodowcom, którzy odnaleźli w zwierzęciu również domowego przyjaciela. Aby zerwać ze złą opinią psa zabójcy, wystąpili o rejestrację odrębnej rasy. Amstaff pod swoim wzorcem oficjalnie występuje od 1972r.

Usposobienie i temperament

Pod umięśnioną sylwetką kryje się wielkie serce, które potrzebuje odpowiedzialnego i stabilnego psychicznie przewodnika. Osoba, która decyduje się na psa tej rasy, musi być z pewnością konsekwentna i zrównoważona, ale i łagodna w podejściu dla psa. Są to psy wrażliwe, których nieodpowiednie poprowadzenie może być niebezpieczne. Amstaffy podatne na różnorodne stresy i podstawione pod ścianą mogą zachować się agresywnie. Dlatego tak ważne jest odpowiednie podejście do wychowania amstaffa – bez agresji i kar cielesnych. Od najwcześniejszych chwil trzeba zwrócić szczególną uwagę na odpowiednią socjalizację z różnorodnymi psami. Zaniedbanie tego aspektu może skutkować wyrośnięciem osiedlowego awanturnika, co w połączeniu z masą i siłą tego teriera nie będzie kolorową wizją.

Amstaff uczy się chętnie, a odpowiednio zmotywowany pysznościami prosto z saszetki treningowej lub mocnymi zabawkami, pokaże swoje możliwości. Jeśli dorzucisz do tego ruch, z pewnością poczuje się jak ryba w wodzie. To zdecydowanie rasa dla osób aktywnych, które chętnie wejdą w interakcję ze swoim psem np. podczas wspólnych zabaw i spacerów. Po zakończeniu okresu wzrostu można zacząć treningi przygotowawcze do sportów, w których amstaff zaprezentuje swoją atletyczną sylwetkę i wzmocni siłę, np. weight pulling, wall climbing, czy high jump. Zbyt mało ruchu i brak zajęcia może w nim wzbudzić niszczycielskie zapędy.

Akcesoria dla psa – w co zaopatrzyć amstaffa?

Skompletowanie wyprawki dla szczeniaka lub dorosłego psa będzie niezwykłą przyjemnością, pamiętaj żeby zawrzeć w niej kilka przydatnych drobiazgów:

• solidną obrożę lub szelki oraz smycz – przy tym silnym psie z pewnością musisz postawić nie tylko na komfort trzymania w dłoni, ale i bezpieczeństwo w kwestii solidnego wykonania; Jaki rozmiar będzie odpowiedni dla amstaffa? Zdecydowana ilość dorosłych psów tej rasy nosi rozmiar M obroży półzaciskowej, szelek oraz obroży z klamrą. Te bardziej rozbudowane, w okolicach wagi 30-40kg noszą już L.  Pamiętaj, by wybrać koniecznie taśmę o szerokości 35mm.
• mocne zabawki dla psów – silne szczęki z łatwością poradzą sobie z rozgryzieniem miękkich pluszaków, winylowych piłek, czy piszczących kurczaków; lepiej zainwestuj w porządne gryzaki, które nie stracą swojej żywotności w kilka minut,
• porządne legowisko lub odpowiednio grube wyścielenie kennel klatki – ze względu na brak podszerstka psom tej rasy może być chłodno, zadbaj więc o wygodne posłanie, które będzie izolowało psa od zimnej podłogi.

Hodowle amstaffów i cena szczenięcia

Lata 90. XXw. nie były dla tej rasy chlubnym okresem. Umięśnione amstaffy i ich przeszłość związana z walkami sprawiły, że stały się idealnymi pupilami mafijnych szefów. Obecnie amstaff to przede wszystkim pies rodzinny i sportowy. Znalezienie dobrej hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce nie jest trudne. Cena szczenięcia oscyluje w granicach od 4000zł w górę.

Amstaff – wady i zalety:

Zalety:

• aktywny, idealny przyjaciel do wspólnego uprawiania sportów,
• chętny do szkolenia i nauki, uwielbia wspólną zabawę,
• nie wymaga intensywnej pielęgnacji oraz częstych kąpieli,
• nie jest szczekliwy.

Wady:

• wymaga konsekwentnego i rozważnego podejścia od swojego opiekuna, nie jest rasą dla każdego,
• sporo osób jest uprzedzonych do tej rasy, może z góry podchodzić do niej z niechęcią,
• amstaffy miewają skłonności do alergii skórnych, pokarmowych i kontaktowych.