Czym jest kliker dla psa?

Swego czasu psi świat opanowała istna mania klikania. Dzisiaj już dosyć dobrze znana metoda, która zdecydowanie pomaga przyspieszyć naukę nowych poleceń, a także niejednokrotnie staje się niezastąpiona przy nauce sztuczek z najwyższej półki. Jeśli jeszcze nie znasz tej formy szkolenia, nic straconego. Pierwsze treningi możesz rozpocząć z psem bez względu na jego wiek.

Co to jest kliker?

Pod tym pojęciem najczęściej kryje się metalowa blaszka w pudełeczku, która po naciśnięciu wydaje charakterystyczne kliknięcie. Klikery można dostać w niemalże każdym sklepie z artykułami zoologicznymi. Pudełeczka mają kształt kostki z regulowanym napięciem blaszki (a tym samym głośnością dźwięku) i dodatek w formie wygodnego sznurka lub sprężyny do zahaczenia na nadgarstku. Istnieją też modele z przyciskami, dodatkową anteną do targetowania bądź gwizdkiem w zestawie. Kliker z powodzeniem możesz zastąpić czymkolwiek, co jest niewielkie i wydaje charakterystyczny dźwięk. Sprawdzają się w tym doskonale drobne zszywacze, nakrętki od butelek lub najzwyklejsze długopisy. Bardzo ważne jest, aby wydawany dźwięk był krótki i możliwie szybki do wykonania. Im prostsza konstrukcja i mniejsza wielkość, tym lepiej. Należy tylko uważać, żeby nie był to przedmiot codziennego użytku, którego dźwięk pies będzie mógł usłyszeć przypadkowo.

Na czym polega szkolenie klikerowe?

Szkolenie klikerowe jest systemem nauki, w którym wykorzystuje się warunkowanie instrumentalne i opiera się go na wzmocnieniach pozytywnych. Warunkowanie instrumentalne to proces uczenia się, w którym wystąpienie wzmocnienia zależne jest wystąpienia danej reakcji podczas konkretnej sytuacji. Najprościej rzecz ujmując: pies uczy się, że pewne zachowania skutkują określonymi konsekwencjami. Jest to najbardziej naturalna metoda zdobywania wiedzy, która daje bardzo wiele możliwości. Wzmocnienie pozytywne, które wykorzystujesz względem swojego psa, nie musi być tylko i wyłącznie w postaci jedzenia. Możesz dobrać nagrodę dla zwierzęcia względem jego preferencji: głaskanie, pochwały słowne lub zabawki. Najważniejsze jest to, aby podać nagrodę razem z sygnałem, którym oznaczasz prawidłowe zachowanie – kliknięciem klikera. Najwygodniejsze i cieszące się największym uznaniem są zazwyczaj smakołyki. Dobre wyczucie momentu sprawia, że praca staje się owocna, wygodna i zrozumiała dla ćwiczącego duetu.

Jak rozpocząć naukę?

Na samym początku należy pokazać psu, że dźwięk klikera zwiastuje pojawienie się nagrody. W tym celu przygotuj spory zapas niewielkich, ale kuszących smakołyków. Ćwicz takie zachowanie przez kilka dni, aby mieć pewność, że pies po usłyszeniu dźwięku spodziewa się czegoś smacznego. Pamiętaj, aby zmieniać miejsce nauki. Pies ma słabą zdolność do generalizacji, więc musisz jasno określić, że narzędzie działa w przedpokoju, na korytarzu i przed domem. Taki początek da Ci też dobry wstęp do zapoznania się z własnym refleksem, który stanowi podstawę odpowiedniego oznaczania sytuacji. Jeśli Twój pies wie już, na czym polega kliknięcie i co ono zwiastuje, możesz spróbować pójścia o krok dalej i rozpocząć swoją przygodę ze szkoleniem klikerowym.W tym celu najczęściej obiera się dwie drogi.

Trening z psem – kształtowanie

W tej metodzie trzymamy przy sobie kliker i obserwujemy ruchy zwierzęcia. Każde właściwe zachowanie, które zbliża je do wykonania końcowego polecenia, zostaje nagrodzone.. Nie używamy tutaj pokazywania psu konkretnej drogi, tylko oczekujemy, co nam zaoferuje. Szybkość działania zależy od naszego akcentowania dobrze wykonanego kroku, a także chęci kombinowania zwierzęcia. Pamiętaj, aby nie robić zbyt rozbudowanych i długich sesji, które będą przyjemnością i nie spowodują frustracji u psa.

Przykład:
Chcemy, aby pies wszedł na położony na podłodze kocyk. Na spokojnie siadamy w pobliżu kocyka i czekamy na ruchy, które zaprezentuje nam pies. Nie oczekujemy od razu, że znajdzie się w polecanym miejscu, ale nagradzamy wszelkie ruchy, mające go do tego przybliżyć. Może to być zwrócenie głowy w stronę koca, wejście jedną łapką, wejście tylnymi łapkami, aż do momentu, w którym pies cały znajdzie się na kocu. W zależności od potrzeb, zadanie można rozłożyć na dowolną ilość sesji.

Naprowadzanie

To nieco prostsza metoda, w której pies podąża za naszą ręką, która naprowadza go na oczekiwaną pozycję. Po jej przyjęciu następuje kliknięcie oraz nagroda.

Przykład:
Chcemy, aby pies przekładał głowę przez obrożę dla jej wygodniejszego zakładania przed spacerem. Zachęcamy go gestem i smakołykiem w dłoni do przełożenia głowy przez obręcz. Jeśli czuje się niepewnie podczas tej czynności, możesz ją rozłożyć na kilka krótszych sesji i nagradzać początkowo grzeczne siedzenie przed obrożą lub wsunięcie w nią koniuszka nosa.

Czy do końca życia trzeba mieć ze sobą kliker?

Kliker pozwala na naukę rozmaitych komend. Nauczenie kilku konkretnych poleceń możesz potem przekształcać w całe sekwencje zachowań. Nie musisz też używać magicznego pudełeczka przez całe życie. Jeśli pies zrozumie działanie oferowanego przez Ciebie szkolenia, kliknięcie możesz zastąpić słowem pochwały, a smaczną nagrodę – głaskaniem. Wtedy nie będziesz musiał martwić się, gdy zapomnisz któregoś z narzędzi z domu.

Dla kogo szkolenie klikerowe?

Z tego rodzaju szkolenia można korzystać w przypadku niemalże wszystkich aktywności podejmowanych z psem. Świetnie sprawdzają się w nauce zachowania szczeniąt, psów sportowych i pracujących. Jak każda metoda szkoleniowa kliker ma swoich zwolenników i przeciwników. Głównymi argumentami oponentów jest skomplikowana forma tej metody, wrażliwości wybranych zwierząt na dźwięk blaszki oraz problemów z ludzkim refleksem, który może w efekcie utrwalać niewłaściwe zachowania zamiast poprawnych.

Zalety metody klikerowej

1. Kliknięcie jest niezwykle konkretnym sygnałem, który jest dla psa zawsze czytelny.
2. Kliker zawsze brzmi tak samo – nie jest nigdy zmęczony lub sfrustrowany.
3. Można dzięki niej rozwijać rozmaite umiejętności szkoleniowe.
4. Sprzęt szkoleniowy nie jest drogi i mieści się w każdej kieszeni.
5. Nauczone przy jej pomocy sztuczki dłużej zostają w psiej głowie.
6. Uczy psa kombinowania, tym samym stymulując jego umysł i nie pozwalając na nudę.
7. Zacieśnia więzi między psem a jego opiekunem, bo zachęca do wspólnej pracy.