Mops – wesoły towarzysz rodziny

Mops – wesoły towarzysz rodziny

Niezwykła pogoda ducha i rozbrajający pyszczek sprawiają, że przedstawiciele tej rasy stali się ulubieńcami całkiem sporej części świata. Doug the Pug, gwiazdor instagrama, ma stale rosnącą rzeszę obserwujących, która przekroczyła już kilka milionów. Jego codzienne przygody i wesołe stylizacje rozczulają, sprawiając, że coraz więcej osób decyduje się na dzielenie życia z tym przesympatycznym skrzatem. Jak wyglądają realia życia z mopsem i o czym powinieneś wiedzieć, zanim się na niego zdecydujesz?

W czym specjalizuje się mops

W tym niewielkim ciele znajdują się całe pokłady ufności i serdeczności, którymi mops chce obdarzyć dosłownie każdego. Zupełnie nie uznaje różnic gabarytowych i w razie przypływu nagłej sympatii śmiało podejdzie do dużego kuzyna, niespecjalnie bacząc na jego przychylność. Z psem tej rasy musisz mieć oczy dookoła głowy. Decydując się na mopsa musisz koniecznie poznać też jego typowe zwyczaje:

 • Śledzenie każdego kęsa

Nie mylił się odnośnie do tej cechy Jan Brzechwa, który napisał o nim wiersz:

„W kuchni stał na stole klops. 
Mops do klopsa chyłkiem – hops! 
Gdy się najadł tak, że spuchł aż, 
Nagle zjawił się pan kucharz. (…)”

Nie ma sensu oczekiwać, że będzie miał talię osy, gdyż z natury jest raczej krępy. W trosce o zdrowie mopsa należy kontrolować dzienną porcję jedzenia tak, aby nie dopuścić do pojawienia się uciążliwej nadwagi. Odpowiedniej długości spacery pomogą mu w zachowaniu prawidłowej wagi. Faktem jest, że mops to urodzony łakomczuch. Można z powodzeniem wykorzystać to podczas szkolenia. Smakołyki z saszetki pomogą w nauce podstawowych komend ułatwiających wspólne życie.

 • Dobrej jakości relaks

Najchętniej w wolnych chwilach odpoczywa, szczególnie po odbyciu przyjemnej przechadzki. To po prostu pies, który lubi relaks i ceni sobie posiadanie czasu na drzemkę. Jak mocno zaśnie, to na pewno go usłyszysz. Potrafi całkiem głośno chrapać (może nieco ustępuje możliwościami bulldogowi francuskiemu), co może przeszkadzać osobom z nieco lżejszym snem. Jeżeli zauważysz, że ciągle pochrapuje i chrząka, sprawdź koniecznie jego zdrowie u weterynarza.

 • Miłosne szpiegostwo

Zdecydowanie lubi wybrać sobie swojego jedynego, ukochanego opiekuna, za którym jest w stanie pójść dosłownie wszędzie. Resztę rodziny obdarzy sympatią i da się popieścić, ale palmę pierwszeństwa zawsze będzie miał jego ukochany właściciel. Z przyjemnością zabierze się z Tobą do pracy, więc przed wyjściem do koniecznie sprawdź torbę albo… kup większą, abyś mógł zabierać go ze sobą!

 • Regularne SPA

Mops potrafi dać w kość ilością sierści, którą dekoruje mieszkanie, szczególnie w okresie jesiennym i wiosennym. Warto je w miarę często przeczesywać gumową rękawicą lub szczotką. Razem z zawitaniem psa w domu, powinny pojawić się też chusteczki antybakteryjne, którymi będzie trzeba przemywać fałdki na pysku oraz kropelki do pielęgnacji uszu i oczu.

 • Generowanie znajomości

Jeśli pojawisz się z mopsem w parku lub jakimkolwiek innym miejscu, to istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że ktoś Cię o niego zapyta. Jedno jest pewne, jego niecodzienny wygląd wzbudza kontrowersje i zainteresowanie. Duża popularność rasy sprawia, że bez problemu znajdziesz całe grupy miłośników mopsów.

 

Mops – mały molos do towarzystwa

Najprawdopodobniej mops pochodzi z Dalekiego Wschodu, gdzie od wieków ceniono psy o płaskiej kufie. Ich przodkowie mieszkali w pełnych wygód, chińskich, cesarskich komnatach. Do Europy dotarły wraz z holenderskimi żeglarzami około XVI-XVIIw. Uwielbiane i hodowane przez carycę Katarzynę, królową Wiktorię, a nawet uwieczniane na obrazach (,,Portret markizy de Pontejos” F. Goya). Mops doczekał się również rozmaitych upamiętnień postaci rzeźb w wielu miastach. Na początku znana była jedynie beżowa odmiana (zresztą najpopularniejsza również i dzisiaj), ciemne osobniki sprowadzono dopiero w 1877r. Co ciekawe ta rasa psa ma wiele określeń: mops (od niderlandzkiego mopperen i staroniemieckiego mup – wykrzywiać twarz), pug (od łacińskiego pugnus – pięść) i carlino (z kolei z włoskiego oznaczające mops).

Wygląd, waga i umaszczenie

Bez względu na konkretną nazwę, zawsze przed oczami mamy niewielkiego (do 36cm w kłębie oraz wadze pomiędzy 6,3-8,1kg) i krępego psa. Posiada duże, ciemne i okrągłe oczy, charakterystycznie spłaszczoną kufę z przodozgryzem oraz delikatne, aksamitne uszy. Zwarty grzbiet jest niesiony przez proste i mocne kończyny o dobrym wykroku. Szata mopsa jest gładka i delikatna, nigdy twarda. Prawidłowe umaszczenie powinno być srebrne, brzoskwiniowe, płowe lub czarne. Występują ciemne znaczenia w postaci pręgi grzbietowej, na uszach, na policzkach, ,,diamentu” na czole i oczywiście obowiązkowo klasycznej maski.

O zdrowiu mopsa słów parę

Niestety, nie jest to rasa, która cieszy się bardzo dobrym zdrowiem. Dotyka ją sporo schorzeń na tle genetycznym i nie tylko, dlatego warto przygotować się na dodatkowe wydatki. Warto znaleźć renomowaną hodowlę mopsów, w której dobrze dobiera się rodziców szczenięcia i przeprowadza niezbędne badania. Cena szczenięcia w takiej hodowli wynosi od 6000zł. Nie gwarantuje to zakupu zwierzęcia, które nigdy nie zachoruje, więc warto poznać typowe choroby dla tej rasy psa:

Choroby mopsów

– związane z aparatem ruchu – choroby kręgosłupa (półkręgi), problemy z rzepkami, dysplazja,
– związane z anatomią typową dla ras brachycefalicznych – problemy z drożnością nosa, fałdą nosową, zbyt długim przełykiem i podniebieniem miękkim, z dużymi oczami w zbyt płytkich oczodołach,
– związane z przewodem pokarmowym – owrzodzenia, refluks, alergie.
W swojej szafie warto mieć różne rodzaje galanterii dla psa, w tym obrożę. Jednak w trosce o zdrowie mopsa i budowy typowej dla rasy brachycefalicznej warto prowadzić go na dobrze dopasowanych szelkach.

Pies rodzinny

Mops to doskonały pies rodzinny pod warunkiem, że młodsze dzieci nauczą się delikatnego obchodzenia z tym niewielkim zwierzakiem. Dobrze odnajdzie się w roli pierwszego psa, więc jeśli nie masz doświadczenia, ten niezbyt wymagający przyjaciel będzie odpowiedni. Któż nie chciałby mieć tak uroczego przyjaciela jak Percy z Disneyowskiej produkcji ,,Pocahontas”?

Tags:
,