Nova scotia duck tolling retriever – rudy aporter

Nova scotia duck tolling retriever – rudy aporter

Najmniejsze spośród rodziny retrieverów, niezwykle żywiołowe i chętne do podejmowania każdej pracy zaproponowanej przez swojego przewodnika. Kochają wodę i aktywność na świeżym powietrzu. Nie będą szczęśliwe u boku domatora, który nie zaspokoi ich potrzeb. Warto nieco bliżej poznać sylwetkę tego bystrego aportera, zanim podejmiesz decyzję o dzieleniu z nim codzienności. Przeczytaj nasz post o tollerach.

Skąd pochodzi nazwa rasy ?

Nazwa tej rasy pozwala z łatwością rozszyfrować jej pochodzenie i jej pierwotną zadaniowość. Pochodzące z Kanady, a dokładnie z półwyspu Nowa Szkocja psy, zostały wyhodowane do wabienia i aportowania kaczek. Zdaniem psa było odprawianie harców i zabaw wzdłuż brzegu, przy jednoczesnym obserwowaniu stada ptactwa. Myśliwy wykonywał wówczas manewr zwany ,,tolling”, podczas którego wyrzucał z ukrycia aport prosto w szuwary. Pies z rozpędu wpadał w wysokie trzciny i tym widowiskiem wzbudzał zainteresowanie kaczek, które nieświadomie zbliżały się w zasięg strzelby. Toller aportował później ustrzelonego ptaka.

Wygląd

Toller jest psem średniej wielkości (45-51cm w kłębie, z tolerancją 2,5cm), harmonijnie zbudowanym, który osiąga wagę 17-20kg w przypadku suk i 20-23kg w odniesieniu do samców. Jego głowa jest proporcjonalna, w momencie rozpoczęcia pracy zmienia wyraz pyska, którego grymas ze smutnego przeradza się w pełen ekscytacji. Grzbiet retrievera jest prosty i krótki, z głęboką klatką piersiową. Umięśnione kończyny zakończone są zwartymi łapami wyposażonymi w błonę pławną umożliwiającą wydajne poruszanie się w wodzie. Lekko opadający zad zakończony jest obficie owłosionym ogonem noszonym w okolicy linii grzbietu.

Szata i umaszczenie

Dwuwarstwowa szata miała chronić tollera przed zmarznięciem podczas polowania w lodowatej wodzie. Wodoodporna, prosta, z dopuszczalną lekką falistością na grzbiecie. Jedynie w wybranych miejscach włos jest delikatniejszy (podgardle, miejsca za uszami, partie kończyn piersiowych i miednicznych). Tollery występują w różnych odcieniach pomarańczowego i czerwonego z jaśniejszym piórem po spodniej stronie ogona. Zwykle powinny posiadać białe znaczenia w postaci strzałki na głowie, plamy na przedpiersiu, łapach i koniuszku ogona. Wargi, nos i powieki mają cielisty kolor, chociaż kwestia koloru trufli jest zmienna. Czasem rodzą się szczenięta o ciemnym kolorze nosa, który zmienia się w późniejszym okresie. Pory roku również mogą determinować zmienność jego barwy.

 

Cechy charakterystyczne tollera

• zamiłowanie do wody – obojętnie, czy będzie ona w postaci jeziora, czy jedynie niewielką kałużą, toller nie przeoczy ani jednej okazji do kąpieli;
• potrzeba bliskości – to rasa niezwykle towarzyska, która do pełni dobrego samopoczucia potrzebuje stałego kontaktu ze swoją rodziną, pozostawione samym sobie stają się apatyczne, mogą nawet popaść w depresję,
• niezbędna staranna socjalizacja – jako oczywiście jednego z elementów podstawowego wychowania; często zachowują się z większym dystansem niż znane ze swojej wylewności labradory lub goldeny,
• ekspresowe zdobywanie wiedzy – toller uczy się szybko, niestety nie tylko tych dobrych, ale i złych rzeczy, więc od pierwszego dnia należy wykazać się konsekwencją i cierpliwością w dążeniu do obranych początkowo celów,
• szybkie znudzenie monotonią – treningi prowadzone w sposób sztampowy zgaszą entuzjazm psa,
• brak zacięcia obronnego – wcześniej wspomniany dystans nie przekłada się na jego zdolności obronne, nie jest rasą zbytnio szczekliwą,
,,krzyk tollera” – nie każdy pies go prezentuje, ale niektóre osobniki potrafią wydać z siebie ten donośny, charakterystyczny dla rasy odgłos; zazwyczaj następuje on podczas nasilenia ekscytacji, np. w oczekiwaniu na rzucenie zabawki.

Aktywność psa myśliwskiego

Tollery to psy myśliwskie, które wymagają sporej dawki codziennej aktywności nie tylko fizycznej, ale i psychicznej. Niezwykle bystre i inteligentne, potrafią błyskawicznie uczyć się rozmaitych poleceń i sztuczek. Potencjał tego psa można wykorzystać na wielu płaszczyznach: zarówno sportowych, myśliwskich, jak i terapeutycznych. Tollery rewelacyjnie odnajdują się na torach do agility i flyballu, gdzie dają popis swojej zwrotności i skoczności. Pracując zgodnie ze swoim przeznaczeniem w myślistwie, pokazują ogrom niespożytej energii. Pies tej rasy będzie doskonałym towarzyszem dla osoby aktywnej i otwartej na różne wyzwania. Praca z nim to prawdziwa przyjemność, jeśli potraktujesz go z odpowiednią dozą cierpliwości i wrażliwości.

Pielęgnacja i zdrowie tollerów

Psy tej rasy nie wymagają specjalistycznych zabiegów pielęgnacyjnych. Systematyczne wyczesywanie pozwoli zadbać o piękno szaty, która okresowo obficie linieje. Wtedy nie pozostaje nic innego jak zaciśnięcie zębów i codzienne odkurzanie mieszkania. Tollery to psy stosunkowo długowieczne, niemniej w rasie występują choroby, które należy wziąć pod uwagę:
– problemy z aparatem ruchu: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, osteochondroza, enostoza,
– choroby oczu: postępujący zanik siatkówki (PRA), anomalia oczu collie, dysplazja siatkówki, zaćma,
– problemy w zakresie autoimmunologii: autoagresywny atak centralnego układu nerwowego (SRMA), postępująca degradacja kory nadnerczy (choroba Addisona), stany zapalne stawów (IMPA).

Hodowla i cena szczenięcia

Zaakceptowanie wzorca rasy przez FCI nastąpiło stosunkowo niedawno, gdyż w latach 80. ubiegłego wieku. W Polsce pierwsza hodowla rozpoczęła działalność w 2000r., ale obserwuje się stały wzrost zainteresowania tollerami. Aktywnie działający portal www.novascotia.pl jest skarbnicą wiedzy o rasie oraz bazą hodowli i planowanych miotów. Aktualna cena szczenięcia wynosi od 6000zł w górę w zależności od skojarzenia.