Owczarek belgijski malinois – ekspresyjny wyczynowiec

Owczarek belgijski malinois – ekspresyjny wyczynowiec

Malinois to jedna z czterech odmian owczarków belgijskich widniejących w FCI pod wzorcem numer 5., w grupie psów pasterskich. Ten temperamenty i czujny pies sprawdza się w ogromnym wachlarzu aktywności: od różnego rodzaju sportów, poprzez pracę do stróżowania. Nie nadaje się na domową przytulankę, potrzebuje silnej więzi z doświadczonym opiekunem, który właściwie pokieruje jego rozwojem. To istne ferrari wśród psów pracujących i trzeba posiąść odpowiednie kwalifikacje, aby nim kierować.

Malinois – wzorzec rasy

Kwadratowy w obrysie owczarek belgijski jest psem mocnym, ale nie ciężkim. Jego waga zamyka się w granicach 25-30kg dla samców i 20-25kg dla suk. Idealnym wzrostem dla suki jest 58cm, dla psa 62cm (istnieje tolerancja kilku cm w obie strony). Głowa belga ma proste linie bez wiszących warg. Długość mózgoczaszki jest taka sama jak długość kufy. Oczy mają nieznacznie migdałowy kształt, są średniej wielkości, najlepiej w ciemnym kolorze. Charakterystyczne jest u nich inteligentne i badawcze spojrzenie. Wysoko osadzone, trójkątne uszy noszone są pionowo w momencie wykazania zainteresowania. Dobrze umięśniona szyja przechodzi łagodnie w tułów i głęboką klatkę piersiową. Sylwetka malinois powinna być wysportowana i gibka. Kończyny mają wyraźną muskulaturę, która sprawia, że w każdej chwili są gotowe zerwać się do galopu. Najbardziej wydajnie porusza się kłusem, podczas którego górna linia grzbietu pozostaje nieruchoma. Ruch jest dla malinois tak naturalny, że widząc psa w biegu, wydaje się on niezmordowany, gotowy do nagłych zmian kierunku.

Malinois – jedna z czterech odsłon

Długość sierści i jej struktura są głównym kryterium podziału na poszczególne odmiany owczarków belgijskich. Malinois jest odmianą krótkowłosą, o gęstym podszerstku chroniącym przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Wokół szyi tworzy kryzę, która rozciąga się od nasady uszu aż na podgardle. Najkrótszy włos ma na głowie, zewnętrznej części uszu i dolnych partiach kończyn. Ogon jest mocno owłosiony, ale nie tworzy kity. W spoczynku zawija się w lekką fajkę na wysokości stawu skokowego. Umaszczenie tej odmiany jest bardzo ciekawe ze względu na atrakcyjne przejścia kolorystyczne. Obowiązuje wyraźna, czarna maska, rozchodząca się na główne punkty pigmentacyjne: uszy, powieki, wargi. Czarny nalot, zwany charbonné, tworzy coś na kształt nałożonego na koniuszki włosów równomiernego filtra. Reszta ciała powinna mieć kolor płowy, z możliwymi niewielkimi białymi znaczeniami na przedpiersiu i palcach łap.

Dlaczego owczarek belgijski malinois nie jest psem dla każdego?

Wysportowana sylwetka psa tej rasy zachwyca i sprawia, że wiele osób chce mieć malinosa. Nie jest to jednak pies dla osoby początkującej, a i doświadczeni hodowcy mogą napotkać dosyć niespodziewane problemy. Wśród nich dużą nieufność. Szczenięta tej rasy szybko dojrzewają. Brak zapewnienia im różnorodnych bodźców jeszcze na etapie przebywania u hodowcy, może spowodować wystąpienie zachowań typowych dla agresji na tle lękowym. Oprócz tego kłopotliwa może być niepohamowana ciekawość owczarków belgijskich. Błyskawiczny rozwój koordynacji ruchowej sprawia, że szczenięta pragną poznawać wszystko tu i teraz. Właściwe do ich wychowania będą ogromne pokłady cierpliwości i zabezpieczenie otoczenia tak, aby nie mogły zrobić sobie krzywdy. Bardzo szybka reakcja na bodźce. Malinois mają najszybszy czas reakcji pośród psów pasterskich. Jeśli zbyt nachalnie spróbujesz przywitać się z obcym sobie belgiem, bez wahania może kłapnąć ostrzegawczo zębami. Trudności w szkoleniu – belgi uczą się błyskawicznie. To oznacza, że uczą się nawet znaków, które nie mają nic wspólnego z wydawanymi komendami. Doskonałe wyszkolenie wymaga cierpliwości i opanowania. Zmienność i demonstracja nastrojów – poza wspomnianą błyskawiczną reakcją, równie szybko następuje jej zahamowanie i kompletna zmiana zachowania. Względna stabilność emocjonalna pojawia się u nich dopiero po kilku latach.

 

Dlaczego owczarek belgijski malinois nie jest psem dla każdego?

Malinois to pies bardzo nastawiony na współpracę z człowiekiem, ale też stanowi spore wyzwanie dla swojego przyszłego opiekuna. Temperamentnego i stale gotowego do pracy psa trzeba nauczyć odpoczynku. Nawet kiedy padnie zmęczony po świeżo zakończonym treningu, wystarczy tylko nieduża zachęta ze strony opiekuna i będzie ponownie chętny do kolejnych wyzwań. Jeżeli zaniedbasz jego potrzeby ruchowe i emocjonalne, zostawiając go zbyt długo bez pracy, może demolować mieszkanie i ulegać niebezpiecznej w skutkach frustracji.

W czym sprawdzi się malinois?

Dobrze prowadzony pies będzie wybitnym sportowcem w niemalże każdej dyscyplinie. Świetnie sprawdzają się w sportach związanych z posłuszeństwem, mondioringu, ale też w agility lub flyballu. Etat u boku policjanta lub wojskowego, czy praca jako pies ratowniczy to również idealne scenariusze życiowe dla psów tej rasy. Warto zainwestować w solidne szelki i smycz z mocnymi karabińczykami, które poradzą sobie z utrzymaniem psa o pobudliwym charakterze. Malinois są światowej sławy psami pracującymi, które zasłużyły się w służbach mundurowych na wielu polach.

Krótka historia pochodzenia owczarków belgijskich

W XIXw. panowało bardzo duże zróżnicowanie psów pasterskich pod względem ich eksterieru. Ten fakt nie do końca podobał się miejscowym hodowcom, którzy zwrócili się o pomoc do profesora Wyższej Szkoły Weterynaryjnej w Cureghem – Adolfa Reula. Uznano go za założyciela tej rasy psów, bowiem założył on Klub Owczarka Belgijskiego (1891r., Bruksela) i zgromadził 117 psów, sporządzając ich dokładny spis. Selekcja najlepszych osobników zaowocowała stworzeniem szczegółowego wzorca rasy – z trzema dopuszczalnymi rodzajami szaty, kolorami zajęto się później. Nazwa malinois pochodzi od miasta Malines (Mechelen) położonego na południe od belgijskiej Antwerpii.

Wybór hodowli a zdrowie

Profesjonalna hodowla owczarków belgijskich zadba o przeprowadzenie wszystkich niezbędnych badań rodziców (w tym pod kątem dysplazji) oraz właściwą socjalizację szczenięcia. Cena psa z rodowodem Związku Kynologicznego wynosi od 5000zł w górę. Dodatkowe wydatki mogą generować również występujące w rasie choroby, takie jak epilepsja, problemy z oczami lub niedoczynność tarczycy. Belgowi, tak jak każdemu innemu zwierzęciu, warto robić systematyczne badania krwi.