Berneński pies pasterski – przyjazny pies o sile lwa

Czy istnieje jeszcze ktoś, kogo nie uwiodła aparycja i charakter berneńczyka? Ten przepięknej urody, trójkolorowy pies szwajcarski jest bardzo towarzyski i serdeczny. Pozostaje czujny na swoim terytorium i co prawda nie wzbudza takiego respektu jak owczarek kaukaski lub doberman, ale swoimi gabarytami może odstraszyć niejedną osobę. Sprawdź, czy życie z tym życzliwym niedźwiedziem będzie Ci pisane.

Rasa psa, która budzi respekt

W pięknych okolicznościach górskich, w okolicy Berna, znajdowały się przed wiekami pojedyncze, chłopskie gospodarstwa. XVIIIw. przyniósł im rozwój gospodarczy, a co za tym idzie gromadę okolicznych złodziejaszków i włóczęgów. W trosce o swoje bezpieczeństwo i majątek stworzono rasę psa, która prezentowała wymagane cechy: budziła respekt, była nieprzekupna i czujna. Nieco wyżej, u podnóża Alp, gdzie nie było już możliwości prowadzenia całorocznego gospodarstwa, wypasali swoje bydło pasterze. W związku z faktem, iż psy zaganiające mieszały się z protoplastami berneńczyków, nie można było po pewnym czasie ich od siebie odróżnić. Z czasem psy zaprzęgano też do małych wózków, którymi dostarczały mleko do serowni. Tak właśnie berneńczyk kształtował się jako pies stróżujący, zaganiający i serowarski. Jego pierwotna nazwa brzmiała Durrbachler i pochodziła od miejscowości Durrbach, gdzie szczególnie ceniono psy tej rasy.

Jak ukształtował się berneńczyk

Od samego początku berneńczyka określano jako ,,pierwowzór psa domowego” ze względu nie tylko na jego przyjazny wygląd, ale przede wszystkim charakter. Pod grubą warstwą sierści znajduje się wrażliwość i delikatność, która ceniona jest u tej rasy od wieków. Bezproblemowo przywiązuje się do swojej rodziny, którą obroni przed bezbłędnie zdefiniowanym niebezpieczeństwem. Stale rozgląda się i śledzi otaczające go środowisko, wiedząc co i kto ewentualnie ingeruje w jego terytorium. Powierzone mu obowiązki wykonuje samodzielnie i chętnie. Z przyjemnością oddaje się również figlom z dziećmi i beztroskiej zabawie. Jest opiekuńczy, ale ze względu na jego gabaryty nie poleca się dawać dzieciom we władanie obroży ze smyczą. Z berneńczykiem daruj sobie skoki i sporty wymagające gibkości. Zdecydowanie lepiej będzie zanurzyć się w świat długodystansowców i uprawiać dyscypliny typu dogtrekking.

Wygląd, rozmiary i waga

Berneńczyk jest jedną z czterech ras szwajcarskich ras pasterskich, jedyną długowłosą. Odpowiedni wzrost w kłębie dla suk wynosi 58-66cm, a dla samców 64-70cm. Sprawia wrażenie dużego i krępego, osiąga też całkiem imponującą wagę: od 36 do nawet 50kg. Jego głowa nie jest zbyt potężna, powinna być rozmiaru adekwatnego do reszty jego ciała. Mocna kufa z przylegającymi faflami zakończona jest dużym, czarnym nosem. Wysoko osadzone, trójkątne uszy w momencie zainteresowania odginają się ku źródle dźwięku, ale zawsze brzegiem przylegają do głowy. Muskularna szyja przechodzi w szeroką i głęboką klatkę piersiową oraz prosty grzbiet. Sowicie owłosiony ogon sięga co najmniej do stawu skokowego, noszony jest ponad linią grzbietu. Mocnej budowy kończyny zakończone są zaokrąglonymi i zwartymi łapami. Berneńczyk porusza się dynamicznie i równomiernie bez względu na obrane tempo.

Niezbędna pielęgnacja berneńczyka

Prawdziwym skarbem tej rasy jest jej sierść. Błyszczący i długi włos okrywowy może być lekko pofalowany lub prosty. Umaszczenie berneńczyka jest typowe dla szwajcarskich psów pasterskich, gdzie podstawowym kolorem jest ciemna czerń, na której występuje określone rozłożenie rudo-czerwonego podpalania i białych znaczeń. Podpalanie kości na policzkach, nad oczami, kończynach i klatce piersiowej wraz z bielą tworzącą symetryczny rysunek (strzałka na głowie, klatce piersiowej, łapy, końcówka ogona). Berneńczyki oczywiście linieją, ale ich włos nie nastręcza wielu problemów – nie wbija się w dywany. Warto co jakiś czas wybrać się na wizytę do groomera, który podpowie jak zadbać o codzienną pielęgnację i dokładnie oczyści szatę.

Dla kogo nie nadaje się ta rasa?

Berneńczyk jest wspaniały, to prawda, ale nie będzie psem idealnym dla każdego:
– nie dla pedanta – w swojej sierści wnosi liście, patyczki i prawdziwą piaskownicę, podczas deszczu jeszcze wodę, co tworzy przepiękne, błotniste grunty; dodaj do tego porcję śliny i sporego linienia, teraz zastanów się, czy dasz radę to udźwignąć,
– nie dla osoby chcącej pozostawić go samemu sobie – nie nadaje się do kojca, wymaga regularnych spacerów i pracy, szczególnie jeśli chodzi o naukę spokojnego chodzenia na smyczy; ma naturalne predyspozycje do ciągnięcia, więc jeśli nie chcesz skończyć jak pradawna kanka mleka jadąca za dorosłym psem, zacznij naukę od pierwszych chwil,
– nie dla osób marzących o wieloletniej przyjaźni – niestety, berneńczyki nie są rasą długowieczną; pies w wieku 6-8lat to senior i trzeba pogodzić się z szybką stratą przyjaciela.

Zdrowie rasy i kwestie finansowe

Nie sposób poruszyć tego tematu, ponieważ samo wykarmienie tego sporego psa jest kosztowne. Wymagane są dobrze zbilansowane posiłki i ewentualne wsparcie ze strony suplementów diety pomagających w prawidłowym rozwoju kośćca. Pielęgnacja i wizyty u psiego fryzjera również dodają kosztów. Najważniejszym jest jednak fakt, że berneńczyki nie są najzdrowszą rasą, często przytrafiają im się schorzenia, których leczenie jest kosztowne:
– dysplazja i problemy z aparatem ruchu – należy dbać o odpowiednią podaż składników budulcowych w młodym wieku, warto zakupić też legowisko ortopedyczne, które pomoże odciążyć stawy,
– skręt żołądka – niezwykle niebezpieczny u dużych ras psów, należy pilnować odpowiedniego porcjowania karmy i unikać forsownych aktywności tuż po spożyciu jedzenia,
– nowotwory – szczególnie popularna w rasie histiocytoza złośliwa, która rozwija si,ę nie dając żadnych objawów, po czym potrafi zabrać psa już w zaledwie 6 miesięcy od rozpoznania.
To oczywiście niejedyne choroby, które dotykają przyjazne berneńczyki. Więcej odpowiedzi na pytania dotyczące ich przypadłości, charakteru i codzienności życia odpowie Ci hodowca. Zawsze szukaj szczenięcia wśród hodowli zrzeszonych w Związku Kynologicznym. Obecnie cena młodego psa wynosi od 4500zł w górę, może się różnić w zależności od skojarzenia.