West highland white terrier – nieustraszony Szkot

Te niewielkie, śnieżnobiałe teriery cieszą się sporą popularnością. Nic dziwnego, ich urzekające łebki strzyżone w kształt chryzantemy i nieustraszony charakter sprawiły, że wiele osób zapragnęło mieć takiego towarzysza na co dzień. Do słynnych wielbicieli rasy można zaliczyć Alfreda Hitchcocka, czy Pablo Picasso. Niewielki, ale bardzo pewny siebie westie występował również u boku Obelixa („Asterix i Obelix” R. Gościnny, A. Uderzo) w postaci jego wiernego przyjaciela – Idefixa.

Pochodzenie west highland terrier

Szkocki rodowód westie jest sprawą oczywistą, podobnie jak pierwotna użytkowość terierów. Zwinność, zaciętość i mocne szczęki musiały być ich podstawowymi cechami, bez nich nie dałyby sobie rady z wydrami i lisami. Użytkowość była sprawą najważniejszą, wygląd zawsze był kwestią drugorzędną. Wyraźniejsze kształtowanie poszczególnych ras nastąpiło dopiero w ostatnim stuleciu. Bliskimi kuzynami westie są teriery szkockie i cairn terriery.

Biała maść terierów początkowo była uważana za wadliwą, aż do momentu, w którym zauważono, że dzięki niej nie sposób jest pomylić go ze zwierzyną. Na to wydarzenie miała wpływ wyprawa pułkownika Edwarda Malcolma of Poltalloch. W jej tracie zastrzelono jego ulubionego, rudego psa wziętego niesłusznie za lisa. Od nazwiska pułkownika początkowo nazywano go poltalloch terrierem, ale ostateczna nazwa pochodzi od szkockiego regionu, West Highland. Jednym z najważniejszych wydarzeń dla rasy, było zdobycie tytułu Best in Show na prestiżowej wystawie Cruft’s w 1976r.

Niezależny i charakterny terier

Westie jest typowym przedstawicielem rodziny terierów, co oznacza, że zdecydowanie potrafi mieć (i donośnie ogłosić) swoje zdanie. Decydując się na życie pod wspólnym dachem, powinieneś być przygotowany na pewien zestaw cech charakterystyczny dla tego niedużego bohatera, który pod białą peleryną oprócz serca ma też spore ego.

Urodzony manipulant

Z jednej strony westie potrafi demonstrować swoją mocną sylwetkę, wypinając pierś do przodu i pionowo nosząc ogon, z drugiej doskonale wie, jak skruszyć serce swojego właściciela. Biała szata kontrastująca z czarnym nosem i ciemnymi paciorkami stanowi uroczy widok więc trzeba dużej dawki samozaparcia, aby postępować z nim konsekwentnie. Ewentualnie musisz się przygotować na życie według zasad ustalonych właśnie przez niego.

Zadziorny stróż westie

Chociaż swoje domowe zwierzęta toleruje, to nie należy zostawiać go z nimi sam na sam. Drzemiący w terierze instynkt myśliwski może dać o sobie znać w najmniej spodziewanym momencie. Do innych psów również może okazać się mało pobłażliwy i zdecydowanie próbować postawić na swoim. Warto uzbroić się w wysokiej jakości smycz zabezpieczającą przed nieprzemyślaną reakcją. Czujność i umiarkowana nieufność sprawiają, że jest dobrym domowym stróżem.

Ruchliwy uparciuch

Kocha ruch i zabawę, a jego żywiołowość potrafi dać się we znaki, więc nie poleca się go na towarzysza osób ceniących sobie spokój i odpoczynek na kanapie. Dzięki niskonożnej budowie teriera nie raz będziesz miał w domu błotne bajoro lub piaskownicę, gdyż westie nie rezygnuje z buszowania w zapewne zamieszkanych krzakach. Bardzo chętnie weźmie udział we wspólnym szkoleniu, o ile okaże się ono odpowiednio ciekawe i będzie niosło za sobą pyszności prosto z saszetki treningowej.

Miłośnicy rasy bardzo cenią sobie nieustraszony charakter teriera, który zawsze chętnie podąża za swoim opiekunem. Życzliwy, uwielbiający pieszczoty i chętny do wspólnej zabawy pies doskonale sprawdzi się w sportach kynologicznych. Agility czy Rally-O będą świetną okazją dla zaprezentowania swojej gibkości i zawziętości.

Budowa west highland white terrier

Chociaż niewielki wzrostem (około 28cm w kłębie) jest mocno zbudowanym psem o zwartym i prostym grzbiecie. Głowa obrośnięta gęstym włosem zakończona jest kufą z dosyć dużym, czarnym nosem. Wyraźnie zaznaczony stop charakteryzuje się lekkim wgłębieniem między średniej wielkości, ciemnymi oczami. Krzaczaste brwi nadają psu inteligentny wyraz. Niewielkie, spiczaste uszy są aksamitne w dotyku i nie powinny być pokryte dłuższym włosem. Silnie umięśniona szyja przechodzi w głęboką klatkę piersiową.

Kończyny westie są silne i dobrze umięśnione. Łapy w kończynach przednich są większe niż w tylnych, okrągłe o grubych opuszkach z czarnymi pazurami. Psy tej rasy poruszają się swobodnie, stawiając kończyny prosto do przodu. Tęgą sylwetkę psa zamyka ogon długości 13-15cm trzymany możliwie pionowo do góry. Wzorzec nie określa konkretnej wartości wagi, ale przyjmuje się przedział wagowy w granicach 7-10kg.

Szata i pielęgnacja terriera

Dwuwarstwowa szata składa się z włosa okrywowego o długości około 5cm, twardego i prostego w dotyku oraz miękkiego podszerstka. Psy tej rasy nie linieją, ale za to wymagają profesjonalnej opieki groomera, który będzie znał się na właściwej pielęgnacji tego typu sierści. Na co dzień wystarczy systematyczne przeczesanie szaty przy użyciu odpowiedniej szczotki. Raz na jakiś czas należy przeprowadzić trymowanie, które pomoże dbać o właściwą kondycję włosa. Kąpiel westie powinna odbywać się w szamponach dla psów szorstkowłosych i białych, aby zachować właściwą strukturę i kolor włosa. Mitem jest również krążąca legenda o ich „hipoalergicznym futrze”, psy tej rasy mogą uczulać jak wszystkie. Jeżeli chcesz się dowiedzieć, które psy posiadają włosy, przeczytaj nasz post TUTAJ.

Zdrowie białego teriera

Psy tej rasy posiadają predyspozycje do alergii pokarmowych i kontaktowych. Mogą więc występować nieprzyjemności na tle zarówno gastrycznym, jak i skórnym, które wymagają stosowania specjalistycznej diety i kosmetyków do pielęgnacji. Wraz z kwestiami alergicznymi pojawiają się nierzadko infekcje uszu. Niekiedy występują kłopoty związane z aparatem ruchu, do których można zaliczyć zwichnięcia rzepki. Czasem pojawia się również aseptyczna martwica głowy kości udowej oraz dysplazja.

Hodowle i cena szczenięcia

Westie są rasą popularną i rozpoznawaną w naszym kraju bardzo dobrze. Moda na rasę spowodowała, że jak grzyby po deszczu powstawały również pseudohodowle. Występujące w rasie problemy związane z lękliwością lub agresją utwierdzają w przekonaniu, że szczenię należy nabyć wyłącznie w zarejestrowanej w Związku Kynologicznym hodowli, najlepiej po uprzednim zapoznaniu się z rodzicami przyszłego domownika. Cena szczenięcia wynosi obecnie od 6500zł w górę.