Pudel duży – królewski filgarz

Największy spośród czterech odmian, niezwykle dostojny i przykuwający uwagę. Nie sposób minąć przedstawiciela tej rasy obojętnie. Po prostu albo się je wielbi, albo nie. Sprawiają wrażenie nieco niedostępnych i dystyngowanych, ale tak naprawdę są bardzo serdecznymi i przyjemnymi psami do towarzystwa. Nieco powściągliwe względem obcych osób, swoją rodzinę darzą szczególną miłością.

Skąd się wzięły pudle?

Bezpośrednim przodkiem pudla jest barbet (nazwa pochodzi od specyficznej brody wokół pyska), który zachował swój rustykalny charakter i jest uważany za odrębną rasę. Barbety nie stroniły od pracy w wodzie, podobnie zresztą jak pudle. Z języka francuskiego pudle określa się mianem caniche, które pochodzi od słowa canard, czyli kaczka. To zdradza pierwotną rolę tej rasy, czyli polowanie na dzikie ptactwo wodne. Staroniemieckie słowo pfudel oznaczało kałużę. Do dziś używa się porównania „mokry jak pudel”, co doskonale oddaje zamiłowanie tej rasy do wody. Mało osób zdaje sobie też sprawę z faktu, że specyficzne strzyżenie pełniło pewną funkcję. Ułatwiało psu poruszanie się w wodzie, a pozostawione pompony służyły mu jako ochronne ogrzewacze dla stawów. Popularność rasie przyniosła nie tylko fantazyjna fryzura, ale również ich przyjazny i niezwykle zabawowy charakter.

Co pudle robiły w cyrkach?

Niezwykle gibki i zwinny pies, jakim jest pudel, od zawsze odznaczał się wybitną inteligencją. Został nawet uplasowany na 2. miejscu (zaraz za border colllie) w rankingu opracowanym pod kątem inteligencji użytkowej i posłuszeństwa psów autorstwa znanego psychologa Stanleya Corena. Ich niezwykłą szybkość uczenia się zauważono bardzo wcześnie i postanowiono wykorzystać na arenie cyrkowej. Znakomite sztuczki i akrobatyczne popisy skradły serca widzów, a pudel stał się nieodłącznym towarzyszem kuglarzy i wędrownych jarmarków.

Dla kogo pudel królewski?

Błyskawicznie uczący się pies będzie dla Ciebie idealny, jeśli masz zacięcie do wspólnej zabawy i będziesz tolerował jego aktorskie popisy. Z powodzeniem można z nimi startować w dog dancingu, zawodach z posłuszeństwa lub agility. Te psy absolutnie nie boją się nowych wyzwań. Szkolenie trzeba zacząć jak najwcześniej, bo ten filuterny pies potrafi pokazać swoją niezależną stronę. Jego instynkt myśliwski może dać o sobie znać, gdy zobaczy uciekającą zdobycz, więc młodsze dziecko może mieć problem z utrzymaniem smyczy.

Pudel królewski – usposobienie

Pudle są lojalne i wierne swojej rodzinie. Doskonale czują się, przebywając w centrum zainteresowania, co może być czasem nieco przytłaczające. Ich wyniosły wygląd postawił je w roli pupila dla ekscentrycznych dam, którym zależy tylko i wyłącznie na czesaniu go i upinaniu kolejnych kokard. Chociaż nie ma nic złego w eleganckiej muszce. Miłośnicy rasy podkreślają jednak fantastyczny charakter pudla, który łatwo dostosowuje się do trybu życia swojego właściciela. Są to psy bardzo przyjazne, agresywne wyskoki nie są w ich stylu. Niestety, w wyniku hodowli nastawionej głównie na wygląd, zdarzają się osobniki lękliwe. Nie do końca odnajdą się w roli terapeuty, który będzie musiał usiedzieć w miejscu i znieść ewentualny dyskomfort. Obecnie obserwuje się większe zainteresowanie pudlem królewskim, a także jego nie do końca odpowiedzialnymi hybrydami z innymi rasami, np. goldendoodle (połączenie z golden retrieverem) lub labradoodle (z labradorem).

Fryzura pudla i jego pielęgnacja

Pierwsze ilustracje przedstawiające charakterystyczne ostrzyżenie psa w tym typie pochodzą z 1500r. Niemniej przodkowie pudla nie mieli znanego dzisiaj wszystkim wełnistego włosa. Raczej przypominali kosmate owczarki z okolic Bergamo. Sierść podobnie jak u wszystkich ras składała się z włosa okrywowego i podszerstka. Z czasem włos zredukował się i częściowo zmienił w wełnisty podszerstek. W efekcie zaczął on wyrastać coraz bardziej i zwijać się w spirale. W obecnym wzorcu mamy dwa możliwe rodzaje włosa:
• lokowany – elastyczny, odporny na ucisk dłoni, równej długości,
• sznurowy – tworzący grube sznury o długości co najmniej 20cm.

Tak naprawdę pudla możemy ostrzyc tak, jak nam się podoba, ale w przypadku chęci pokazania go na wystawie musimy skorzystać z jednej z załączonych do oryginalnego wzorca fryzur:
• lwia,
• nowoczesna,
• angielska,
• szczenięca,
• skandynawska (na teriera).
Każda z nich jest szczegółowo opisana i wymaga wystrzyżenia innej partii ciała w ściśle określony sposób. Lepiej oddać swojego zwierzaka w ręce zawodowca lub pod jego okiem uczyć się tej sztuki. Niektórzy oczywiście nie poprzestają jedynie na wykonaniu cięcia, ale dokładają rozmaite upięcia, a nawet farbowanie. Pudle występują naturalnie w bardzo ładnych, jednolitych kolorach: czarnym, białym, głębokim brązie, srebrze i płowym. Piękno psa zawsze możesz podkreślić wzorzystymi szelkami lub obrożą.

Pudel pudlowi nierówny

Wzorzec FCI przedstawia pudle aż w czterech rozmiarach. Pudel duży dorastający do 60cm w kłębie (z tolerancją 2cm) robi naprawdę imponujące wrażenie, więc nie ma co dywagować nad określeniem ,,królewski”. Wyrazista głowa zakończona jest nosem w kolorze zależnym od umaszczenia całego psa. Oczy również mogą być czarne, brązowe lub bursztynowe o żywym wyrazie. Proporcjonalny tułów tylko nieznacznie przekracza wysokość psa. Pudle królewskie nie posiadają sprecyzowanej we wzorcu wagi, ale przyjmuje się, że ich masa ciała powinna zamykać się mniej więcej w 20-30kg. Bez względu na kategoryzację wielkościową, pudel porusza się sprężyście i lekko.

Wybierając pudla z pewnością będziesz musiał być przygotowany na wysłuchanie mnóstwa stereotypów związanych z tą rasą. Dużo czasu trzeba będzie poświęcić na jego pielęgnację. Częste wizyty u groomera nie zwolnią Cię z obowiązku wyczesywania sierści na bieżąco. Pies tej rasy będzie wierny. Cóż, wszakże pudel Ir był lojalnym przyjacielem Rzeckiego z ,,Lalki” Bolesława Prusa, mimo że „stale niedomagał”.