08 lip Cane corso italiano – lojalny gladiator
Cane corso to wielozadaniowy pies, który w swojej przeszłości nie tylko zajmował się pilnowaniem obejścia, ale także pasieniem bydła i polowaniem na grubą zwierzynę. W dzisiejszych czasach chętnie zjednuje sobie miłośników jego silnej osobowości. Nie jest aż tak masywny i ociężały jak niektóre molosy, wręcz charakteryzuje się zwinnością i zachowuje wysoką sprawność przez całą długość swojego życia.
Wygląd i budowa cane corso
Cane corso jest psem o wyraźnej, suchej muskulaturze, dorastającym do 64-68cm w kłębie w przypadku samców oraz 60-64cm w przypadku suk (z tolerancją 2cm w górę i w dół). Mocny i krzepki, ale niezwykle elegancki w wyrazie, o wadze dochodzącej do 50kg (samce) i 45kg (suki). Głowa psa tej rasy jest typowa dla molosa, duża, szeroka o zaznaczonym wyraźnie stopie. Kufa jest niewątpliwie krótsza od czaszki, zakończona szerokim, czarnym nosem. Potężne szczęki przykrywają umiarkowanie obwisłe wargi.
Oczy nie są duże, osadzone frontalnie, w kolorze jak najciemniejszym względem umaszczenia konkretnego osobnika. Ponad nimi, w szerokim rozstawieniu znajdują się zwisające, trójkątne uszy, niegdyś przycinane. Solidna szyja przechodzi w tułów o długości nieco większej niż wysokość w kłębie. Grzbiet jest prosty i mocny, zakończony lekko opadającym zadem z bardzo grubym u nasady ogonem. Ogon również niegdyś przycinano na wysokości czterech kręgów. Tęgie kończyny o wyraźnych mięśniach prezentują w ruchu długi wykrok, szczególnie w pożądanym w rasie kłusie.
Szata i pielęgnacja cane corso
Stosunkowo gruba skóra pokryta jest bardzo gęstą sierścią z podszerstkiem. Krótki i lśniący włos najlepiej usuwać wyczesując psa gumową szczotką, chociaż zapewne będzie wbijał się w domowe dywany. Psy cane corso występują w wielu umaszczeniach: czarnym, łupkowym, ołowianym, jasnopłowym lub szarym, jelenim ciemnym lub czerwonym albo w szacie pręgowanej. Pręgi mogą występować na szarym lub płowym tle wraz z maską sięgającą maksymalnie do linii oczu. W umaszczeniach dopuszcza się niewielkie ilości bieli na przedpiersiu, grzbiecie nosa i końcówkach palców.
Historia rasy
Ta włoska rasa wywodzi się od lekkich w typie molosów, które od czasów starożytnego Rzymu zajmowały się pilnowaniem bydła, a także brały udział w walkach z innymi psami. Nazwa rasy pochodzi o określenia „cohoros”, co z łaciny oznacza stróża gospodarstwa. Należały do psów znanych i powszechnie hodowanych w szczególności dla ochrony posiadłości. Na liczebność rasy wpłynęła II wojna światowa, która znacznie uszczupliła jej populację. W 1987r. Antonio Morsiani stworzył pierwszy wzorzec, ale wstępne uznanie rasy przez FCI nastąpiło dopiero w 1996r. Obecnie są to psy popularne nie tylko na terenie ojczyzny, ale również w innych krajach, w tym w Polsce.
Usposobienie cane corso nie dla każdego
Cane corso z pewnością nie jest psem odpowiednim do prowadzenia przez nowicjusza. Poniżej znajduje się przekrojowa lista aspektów, które szczególnie liczą się w życiu osobników tej rasy:
1. Bliskość rodziny
Ogromną rolę w życiu cane corso pełni jego rodzina. Jest wobec niej bardzo oddany i z chęcią towarzyszy jej w podejmowanych aktywnościach, dostosowując się do ogólnego rytmu życia. Bywają nader wylewne, co w połączeniu z ich gabarytami może oznaczać wyjątkowo dobitne powitania lub nieco ciasny odpoczynek na wspólnej kanapie. Hodowcy chwalą ich wyrozumiałe podejście względem dzieci, wobec których zachowują się bardzo delikatnie. Niemniej biorąc pod uwagę ich wielkość, należy bacznie zwracać uwagę na bezpieczeństwo i przebieg wspólnych zabaw.
2. Inteligencja i konsekwencja
Psy tej rasy chętnie angażują się w pracę z opiekunem i właściwie zmotywowane będą zadowolone z takiego sposobu wspólnego spędzania czasu. Znajomość zasad podstawowego posłuszeństwa jest konieczna dla odpowiedzialnego prowadzenia psa, gdyż są one zdecydowanie szybsze i wytrzymalsze w porównaniu, chociażby do rottweilerów. Podczas szkolenia cane corso natychmiast wyczuje zbyt małą konsekwencję i za rzadkie częstowanie przysmakami z saszetki. Warto zawczasu poznać nie tylko specyfikę rasy, ale i zagadnienia związane ze szkoleniem i psychologią zwierząt.
3. Obrona terytorium
Sam wygląd cane corso może odstraszać nieproszonych gości, względem których psy pozostają zazwyczaj nieufne i ostrożne. Nie są jednak z natury agresywne, ale z pewnością żywo zareagują na zaczepki ze strony innych psów i ludzi, szczególnie jeśli nieproszeni znajdą się w granicach ich terytorium. Ich doskonały zmysł obserwacji i lojalność sprawiają, że w obliczu niebezpieczeństwa bez wahania stają w obronie swojego opiekuna. Warto wybrać się z nimi na kursy i szkolenia, szczególnie przeznaczone dla psów użytkowych (IPO) oraz na wszelki wypadek zamontować trwałe ogrodzenie.
Szczenię cane corso
Psów tej rasy nie poleca się niedoświadczonym przewodnikom ze względu na ich zdecydowany charakter i dużą siłę. Zakupu szczenięcia należy dokonać w hodowli zrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce. Obecnie cena zaczyna się od 5500zł. Od samego początku należy położyć nacisk na socjalizację i konsekwentne wychowanie. Warto liczyć się z dodatkowymi kosztami związanymi z psim przedszkolem i ewentualnym wsparciem doświadczonego trenera i behawiorysty.
W okresie intensywnego wzrostu nie należy serwować młodzikowi nadmiernej dawki ruchu. Trzeba rozważnie wprowadzać długość spacerów, unikać wszelkich skoków, zrywnych zabaw i biegania po śliskiej nawierzchni. Szczenięta tej rasy mogą być nieco natrętne i chętne do rozmaitych zabaw związanych z destrukcją. Ten etap oczywiście przy wspólnej pracy i konsekwentnym wyrabianiu właściwych nawyków mija, ale warto o nim pamiętać. Od samego początku warto zaopatrzyć się w solidną smycz i obrożę.
Choroby
Sporych gabarytów cane corso mają predyspozycje genetyczne do występowania dysplazji stawów biodrowych i łokciowych oraz schorzenia związane z oczami. Oprócz tego należy zawsze zapewnić im wypoczynek po spożyciu pokarmu dla zminimalizowania ryzyka skrętu żołądka. Większość występujących w rasie schorzeń jest ogólnie typowych dla psów większych ras. Cane corso należy do psów dosyć odpornych i zdrowych.